|
|
|---|
Monday, December 31, 2007
For favourite New Year cocktails download:
U Škripcu - Nove godine
Imaces ih mnogo
celo jedno leto
ljubices ih mnogo
cuvaj svoje telo
U ponoc bicu tu
i ljubicu te tad
u ponoc pozeli
tvoj deda mraz sam ja
Nove godine
zato dolaze
nove godine
u pravi cas za nas
Imaces is mnogo
igraces se njima
ljubices ih mnogo
ne daj se bas svima
Sunday, December 30, 2007
ДОБРО ЗДРАВЉЕ, ЛИЧНУ СРЕЋУ И УСПЕХА У СВЕМУ,
ЖЕЛИ ВАМ ВАША ИВАНА :)
Thursday, December 27, 2007
Testo
3 jajeta
250 grama brašna
125 grama gustina
100 ml mleka
150 grama maslaca
rendana kora limuna
Ukras
150 grama marcipana
75 grama prah šećera
crvena boja za kolače
kesica glazure
krupni šećer
okrugle čokoladne bombonice
šećerne perlice
Način pripreme
Pleh u obliku Deda Mraza dobro podmazati. Sastojke za testo zamesiti, sipati u pleh i peći 40-tak minuta.
Zamesiti marcipan i šećer u prahu. Dobijenu marcipan smesu rastanjiti, pa polovinu ofarbati u crveno i od toga izrezati kapu, nos, usta i oči. Od ostatka izrezati lice Deda Mraza, pa sve namestiti. Mešavinu za glazuru pomešati s kašikom vode. Obrve, brkove i bradu napraviti špricem za šlag i ukrasiti.
Wednesday, December 26, 2007
Brzi bendovi Beograda (BBB) je neobavezni skupni naziv za deo beogradskih muzičkih sastava koji su sazrevali kasnih osamdesetih godina u senci novotalasne beogradske rok scene (potonja je izbačena u prvi plan Jugotonovom pločom "Beograd - Paket Aranžman", objavljenom 1981. godine).
Sa obzirom da ovaj naziv nikada nije imao formalni značaj, teško je do kraja razlučiti koji se sve beogradski sastavi mogu podvesti pod njegovo okrilje. Uopšteno govoreći, Brzi bendovi Beograda su predstavljali beogradsku post-novotalasnu scenu, mada je nisu obihvatali u celosti (pojedine beogradske grupe koje su se pojavile u isto vreme, i koje su bile generacijski iste ili slične - poput sastava Blok aut ili Direktori - nikada nisu smatrane delom ove celine).
Beogradska post-novotalasna scena se pojavila u dva različita naleta. Prvi talas, koji je doživeo svoj vrhunac 1989.-1990. godine, činili su sastavi Robna kuća, Klajberi, Euforija, Kazna za uši (i mnogi drugi). Ovi sastavi su naginjali garažnom roku i tvrđem rok zvuku stilski sličnom ranim Partibrejkersima. Ove grupe su ostavile diskografske zapise samo u fragmentima (Robna kuća je objavila jedan singl pre raspada), i uglavnom su prestale sa radom tokom 1991. godine. Izuzetak je činila Kazna za uši (koja će kasnije postati jedan od glavnih sastava nove beogradske scene); članovi grupe Euforija su kasnije radili u sastavima Plejboj i Presing (što će ujedno uticati na njihovu međusobnu sličnost u zvuku).
Drugi talas je započeo 1991. godine, a doživeo svoj vrhunac 1992. godine (dobrim delom uz pomoć TV emisije Afirmator RTS-a i festivala Brzi Bendovi Srbije). Sastavi koji su tada predstavljeni javnosti činili su jezgro "BBB"-a: Deca loših muzičara (DLM), Plejboj, Presing. Ovi sastavi su svirali mešavinu roka i fanka, često obogaćenu duvačkom sekcijom. Ovom jezgru se još mogu dodati i grupe Kazna za uši, Kanda, Kodža i Nebojša (mada su članovi sastava bili generacijski mlađi o
d ostalih grupa), Darkvud Dab (u svojoj prvoj fazi do 1995. godine, nakon čega grupa menja svoj muzički pravac), Kristali (koji su, osnovani 1993. godine, bili jedna od poslednjih prinova) i drugi.
Afirmator (RTS2)
TV emisija "Afirmator" Baneta Antovića, koja se vrtela na drugom kanalu Radio Televizije Srbije, doprinela je u velikoj meri izbijanju Brzih bendova Beograda na površinu. Iako je emisija trajala svega dve sezone (1991. i 1992., nakon čega je skinuta sa RTS-a), uspela je da javnosti (i potencijalnim izdavačima) ubedljivo predstavi novu beogradsku scenu. Afirmator je bio jedina TV emisija koja je u to vreme imala pravog rok urednika, a sastavi su imali prilike da snimaju video spotove bez obzira na nedostatak diskografskih izdanja.
Brzi Bendovi Srbije
Muzički festival Brzi Bendovi Srbije (odnosno "BBS") je bio druga karika u lancu afirmacije Brzih bendova Beograda (ali i mnogih drugih grupa nastalih širom Srbije, poput Bjesova iz Gornjeg Milanovca), jer je nove sastave uživo predstavio široj publici. BBS je kopirao MTV model, nudeći nagrade za najbolji video spot, izvođača, gitaristu, basistu, bubnjara itd. Festival je trajao svega tri godine:
BBS - prva deonica (24.-27. novembar 1992. godine)
BBS - druga deonica (1993. godine)
BBS - treća deonica (1994. godine)
Nevremena
Brzi bendovi Beograda su muzički sazreli u najgorem mogućem trenutku za domaći rok. Raspad zemlje, uveđenje sankcija, ekonomska i društvena kriza - a povrh svega rat - propratili su rađanje nove beogradske muzičke scene. U trenutku kada je medijski zalet dostigao vrhunac, članovi mnogih grupa su morali da napuste zemlju u strahu od mobilizacija JNA; PGP RTS, jedina velika izdavačka kuća u Srbiji, nije 1991.-1992. godine bila zainteresovana za novi rok, što je uslovilo potpuno okretanje ka nezavisnom izdavaštvu. Nažalost, deo beogradskih sastava se opredelio za zagrebačke nezavisne izdavače, koji su dosta kasnili u objavljivanju. Tako je kompletan tiraž ploče "Želim jahati do ekstaze", koja je bila zamišljena kao novi "Paket Aranžman" za devedesete i na kojoj su sa po dve pesme učestvovali sastavi Presing, Darkvud Dab, Klajberi, Euforija i Kazna za uši, ostao u Zagrebu usled izbijanja rata (kada je reizdanje konačno objavljeno 2000. godine, imalo je isključivo arhivski značaj). Istu sudbinu doživeo je i prvi album grupe Presing. Deca loših muzičara nisu prošla ništa bolje, jer su svoj prvi album "Dobar Dan!" (za koji su kritičari smatrali da ima značajan komercijalni potencijal) objavili za nezavisnu izdavačku kuću Sorabia Disk iz Niša koja je prestala sa radom neposredno po izlasku ploče. Konačno, skidanjem Afirmatora sa RTS-a i opštom medijskom poplavom turbofolka 1993. godine Brzi bendovi Beograda su potisnuti na marginu. Na svojevrstan način nova beogradska scena je postala žrtva svoga vremena, iako je po mišljenjima muzičkih kritičara (poput Aleksandra Žikića i Petra Janjatovića) imala više potencijala nego li novotalasna scena sa početka osamdesetih (koju je trebala da efektivno "smeni").
Glavna izdanja (albumi)
"Želim jahati do ekstaze" [razni izvođači] (Nova Aleksandrija/Slušaj Najglasnije!, 1991.) - ceo tiraž ostao u Zagrebu
"Presing" [Presing] (Slušaj Najglasnije!, 1992.) - ceo tiraž ostao u Zagrebu
"Dobar Dan!" [DLM] (Sorabia Disk, 1992.) - izdavačka kuća propala neposredno nakon izlaska ploče
"Ispod zemlje" [KZU] (Sorabia Disk, 1992.) - izdavačka kuća propala neposredno nakon izlaska ploče
"Sviraj dečko" [Plejboj] (PGP RTS/B92, 1994.) - objavljeno sa zakašnjenjem od godinu dana
"Paramparčad" [Darkvud Dab] (Take It Or Leave It, 1995.) - objavljeno sa zakašnjenjem od dve godine
Darkwood Dub Deca loših muzičara Plejboj Presing Kanda, Kodža i Nebojša
Sa obzirom da ovaj naziv nikada nije imao formalni značaj, teško je do kraja razlučiti koji se sve beogradski sastavi mogu podvesti pod njegovo okrilje. Uopšteno govoreći, Brzi bendovi Beograda su predstavljali beogradsku post-novotalasnu scenu, mada je nisu obihvatali u celosti (pojedine beogradske grupe koje su se pojavile u isto vreme, i koje su bile generacijski iste ili slične - poput sastava Blok aut ili Direktori - nikada nisu smatrane delom ove celine).
Beogradska post-novotalasna scena se pojavila u dva različita naleta. Prvi talas, koji je doživeo svoj vrhunac 1989.-1990. godine, činili su sastavi Robna kuća, Klajberi, Euforija, Kazna za uši (i mnogi drugi). Ovi sastavi su naginjali garažnom roku i tvrđem rok zvuku stilski sličnom ranim Partibrejkersima. Ove grupe su ostavile diskografske zapise samo u fragmentima (Robna kuća je objavila jedan singl pre raspada), i uglavnom su prestale sa radom tokom 1991. godine. Izuzetak je činila Kazna za uši (koja će kasnije postati jedan od glavnih sastava nove beogradske scene); članovi grupe Euforija su kasnije radili u sastavima Plejboj i Presing (što će ujedno uticati na njihovu međusobnu sličnost u zvuku).
Drugi talas je započeo 1991. godine, a doživeo svoj vrhunac 1992. godine (dobrim delom uz pomoć TV emisije Afirmator RTS-a i festivala Brzi Bendovi Srbije). Sastavi koji su tada predstavljeni javnosti činili su jezgro "BBB"-a: Deca loših muzičara (DLM), Plejboj, Presing. Ovi sastavi su svirali mešavinu roka i fanka, često obogaćenu duvačkom sekcijom. Ovom jezgru se još mogu dodati i grupe Kazna za uši, Kanda, Kodža i Nebojša (mada su članovi sastava bili generacijski mlađi o
d ostalih grupa), Darkvud Dab (u svojoj prvoj fazi do 1995. godine, nakon čega grupa menja svoj muzički pravac), Kristali (koji su, osnovani 1993. godine, bili jedna od poslednjih prinova) i drugi.Afirmator (RTS2)
TV emisija "Afirmator" Baneta Antovića, koja se vrtela na drugom kanalu Radio Televizije Srbije, doprinela je u velikoj meri izbijanju Brzih bendova Beograda na površinu. Iako je emisija trajala svega dve sezone (1991. i 1992., nakon čega je skinuta sa RTS-a), uspela je da javnosti (i potencijalnim izdavačima) ubedljivo predstavi novu beogradsku scenu. Afirmator je bio jedina TV emisija koja je u to vreme imala pravog rok urednika, a sastavi su imali prilike da snimaju video spotove bez obzira na nedostatak diskografskih izdanja.
Brzi Bendovi Srbije
Muzički festival Brzi Bendovi Srbije (odnosno "BBS") je bio druga karika u lancu afirmacije Brzih bendova Beograda (ali i mnogih drugih grupa nastalih širom Srbije, poput Bjesova iz Gornjeg Milanovca), jer je nove sastave uživo predstavio široj publici. BBS je kopirao MTV model, nudeći nagrade za najbolji video spot, izvođača, gitaristu, basistu, bubnjara itd. Festival je trajao svega tri godine:
BBS - prva deonica (24.-27. novembar 1992. godine)
BBS - druga deonica (1993. godine)
BBS - treća deonica (1994. godine)
Nevremena
Brzi bendovi Beograda su muzički sazreli u najgorem mogućem trenutku za domaći rok. Raspad zemlje, uveđenje sankcija, ekonomska i društvena kriza - a povrh svega rat - propratili su rađanje nove beogradske muzičke scene. U trenutku kada je medijski zalet dostigao vrhunac, članovi mnogih grupa su morali da napuste zemlju u strahu od mobilizacija JNA; PGP RTS, jedina velika izdavačka kuća u Srbiji, nije 1991.-1992. godine bila zainteresovana za novi rok, što je uslovilo potpuno okretanje ka nezavisnom izdavaštvu. Nažalost, deo beogradskih sastava se opredelio za zagrebačke nezavisne izdavače, koji su dosta kasnili u objavljivanju. Tako je kompletan tiraž ploče "Želim jahati do ekstaze", koja je bila zamišljena kao novi "Paket Aranžman" za devedesete i na kojoj su sa po dve pesme učestvovali sastavi Presing, Darkvud Dab, Klajberi, Euforija i Kazna za uši, ostao u Zagrebu usled izbijanja rata (kada je reizdanje konačno objavljeno 2000. godine, imalo je isključivo arhivski značaj). Istu sudbinu doživeo je i prvi album grupe Presing. Deca loših muzičara nisu prošla ništa bolje, jer su svoj prvi album "Dobar Dan!" (za koji su kritičari smatrali da ima značajan komercijalni potencijal) objavili za nezavisnu izdavačku kuću Sorabia Disk iz Niša koja je prestala sa radom neposredno po izlasku ploče. Konačno, skidanjem Afirmatora sa RTS-a i opštom medijskom poplavom turbofolka 1993. godine Brzi bendovi Beograda su potisnuti na marginu. Na svojevrstan način nova beogradska scena je postala žrtva svoga vremena, iako je po mišljenjima muzičkih kritičara (poput Aleksandra Žikića i Petra Janjatovića) imala više potencijala nego li novotalasna scena sa početka osamdesetih (koju je trebala da efektivno "smeni").
Glavna izdanja (albumi)
"Želim jahati do ekstaze" [razni izvođači] (Nova Aleksandrija/Slušaj Najglasnije!, 1991.) - ceo tiraž ostao u Zagrebu
"Presing" [Presing] (Slušaj Najglasnije!, 1992.) - ceo tiraž ostao u Zagrebu
"Dobar Dan!" [DLM] (Sorabia Disk, 1992.) - izdavačka kuća propala neposredno nakon izlaska ploče
"Ispod zemlje" [KZU] (Sorabia Disk, 1992.) - izdavačka kuća propala neposredno nakon izlaska ploče
"Sviraj dečko" [Plejboj] (PGP RTS/B92, 1994.) - objavljeno sa zakašnjenjem od godinu dana
"Paramparčad" [Darkvud Dab] (Take It Or Leave It, 1995.) - objavljeno sa zakašnjenjem od dve godine
Darkwood Dub Deca loših muzičara Plejboj Presing Kanda, Kodža i Nebojša
i to u mojoj organizaciji :)
Prvog januara 2008, plato ispred novog NKC-a (bivsi muzicki klub) Paliluski Prvi :) 22 00
Delca i Sklekovi i Prljavi inspektor Blaza i Kljunovi :)
Izvol`te :))
Kupovina novogodišnjih poklona nije pogubna samo po novčanik, već i po zdravlje, pokazalo je jedno istraživanje. Britanski list Sunday Telegraph poslao je par tridesetogodišnjaka u jedan tržni centar u Londonu, gde su imali dva sata da kupe poklone, pri čemu im je poseban aparat sve vreme merio puls.Ispostavilo se da su Džejms (31) i Lizi (30) Džonstons imali sporiji puls na poslu nego prilikom šopinga.Na početku kupovine puls im je bio oko 80, za 15 minuta je porastao na 100, a u sledećem satu na 180! Nakon dva sata jurnjave po šoping centru srce je kucalo 200 puta u minutu!"Prilikom fizičkih vežbi, ili stresa, puls kod odraslih osoba iznosi oko 100 otkucaja u minutu, a veoma retko dostigne 200. Zaista sam iznenadjen", rekao je Keri Kuper profesor psihologije na Univerzitetu Lankaster.On kaže da ljudi provode mnogo vremana na poslu, u šoping odlaze na brzinu, i pod velikim su stresom - hoće li stići da pronadju sve što su planirali da poklone najbližima za novogodišnje praznike."Zato je najbolje da na vreme krenete u šoping, barem tri nedelje ranije, da prethodno napravite listu poklona, kao i da se usredsredite na jeftinije poklone, praktične i korisne", savetuje profesor.
Tuesday, December 25, 2007
Merry Christmas and Happy New Year
Joyeux Noël et Bonne Année
Buon Natale e Felice Anno Nuovo
Feliz Navidad y Próspero Año Nuevo
Joyeux Noël et Bonne Année
Buon Natale e Felice Anno Nuovo
Feliz Navidad y Próspero Año Nuevo
Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένο το Νέο Ετος
Fröhliche Weihnachten und ein glückliches Neues Jahr
Fröhliche Weihnachten und ein glückliches Neues Jahr
No one knows what it's like To be the bad man
To be the sad man
Behind blue eyes
And no one knows
What it's like to be hated
To be fated to telling only lies
But my dreams they aren't as empty
As my conscience seems to be
I have hours, only lonely
My love is vengeance
That's never free
No one knows what its like
To feel these feelings
Like i do, and i blame you!
No one bites back as hard
On their anger
None of my pain and woe
Can show through
Discover l.i.m.p. say it
No one knows what its like
To be mistreated, to be defeated
Behind blue eyes
No one knows how to say
That they're sorry and don't worryI'm not telling lies
No one knows what its like
To be the bad man, to be the sad man
Behind blue eyes.
Monday, December 24, 2007
Friday, December 21, 2007
Do blondes really have more fun? Some may argue hair colour does not affect the way we perceive or respect people, but hair colour and hair style says a lot about an individual...Whether you have blonde, brown, black, red or blue hair there are always going to be the typical stereotypes for your particular hair colour.
For example it is a fact women with blonde hair try to convince everyone being blonde means they have more fun. Brunette women, however, protest it is they who have more fun than blondes and they also add the fact that they are more intelligent.
The most common stereotype of each hair colour is as follows:
Blonde = thick as two short planks and prone to have ditsy moments. Flirtatious and fun-loving.
Brunette = boring, dull and more reserved, seen as being more classy than blondes.
Black = raven hair, evil and witch like. Sassy and sultry.
Red (more commonly known as ginger) = general dislike to the hair colour, hidden from the lime light quiet, intellectual and geeky.
Extravagant hair colours e.g. blue, purple, green etc. = attention seeking, attempting to rebel against society. Funky and individual.
Some blondes are intelligent and some blondes are boring, some brunettes are fun-loving and some brunettes are thick - you get the gist! The mix of hair colour, style, skin tone, eye colour, make-up and dress sense all contribute to the way that people perceive you.
Do blondes have more fun?
The mixture of these factors must work well together and compliment one another. This is where we will give our insight and views as to what suits who and what doesn’t suit certain people.
"Certain clothes and colours can really draw attention to blondes and look really striking. However blondes definitely do have to be careful with what they wear because it can look really trashy," says Hannah.
The rule that when wearing a short skirt, cover up on top and if your wearing a low cut, cleavage enhancing top then cover the bottom half definitely applies to blondes. As a generalisation, black looks best on blondes and makes the hair colour stand out even more.
"From a brunette’s perspective I have come to notice that there is a strong emphasis on girls competing against each other, whether it is for the attention of the male species or merely for self satisfaction.
"Being dark haired used to bother me at school because blondes always seemed to get the most attention and were always seen as prettier. Over the years though I have come to the conclusion men are often drawn to brunettes because of their 'Latino' look and their dark eyes," says Mel.
"Blondes definitely do have to be careful with what they wear because it can look really trash"
Hannah
Obviously different people have different tastes, it might be blonde hair and blue eyes that floats your boat, green eyes and auburn hair or in my case dark brown eyes and dark hair is always a winner.As for clothes, red always goes down well with dark haired girls and chocolate brown compliments the different tones in our hair. There are a few colours that brunettes should steer well clear of.
Especially if you are pale skinned, wearing all black clothing can wash you out and drain what colour you do have in your face. It is a good idea to experiment with colours and see what your friends like and dislike you wearing.
I’ve always found light grey looks nice with dark hair but dark grey, again, washes out the face and your hair seems to mould into the clothing creating a drained look.
Brunettes should always have colour in their outfits. However, as long as they keep dark, dull colours to a minimum then we’ll always look stunning and vibrant.
Overall there is no true war between the hair colours only between the individuals. Before writing this article we thought that there was a definite line dividing the various hair colours and therefore their personalities.
Now, however, we have discovered that this is not the case and that it is the combination of hair colour and dress sense that create how an individual is perceived. Anyway if you don’t like your hair colour - dye it!
Thursday, December 20, 2007
Muzikom. Naravno, vlasnica bloga je favorizovala svoje favorite, a koga bi inace? :) Dakle, pricali smo o new wave-u, novim romanticarima, synthpop-u, post-punk-u, alternative dance streamu, electronica, electropop-u, glam rock-u, Brit popu...
Dajes da te vole glumci, reziseri
novinari, ljudi neznani i znani
pojesce te brzo velegradske zveri
ali ti ces biti na naslovnoj strani
Statiraces mozda u ponekom filmu
mozda ces reklamu snimiti za TV
menjace te ko sto razmenjuju reci
iza tvojih ledja pricace viceve
Ti si savrsenstvo bez mane
ti si deo vojnickih snova
ti si lutka sa naslovne strane
i treba ti lova
Svi vole tvoje idealne mere
trpeces staracke ruke na sebi
ali to je deo tvoje karijere
pa zasto onda otrpela ne bi
Slavni fotograf seksi magazina
slikace svoje umetnicko delo
nezreli klinci otvorenih usta
gledace tvoje mlado, golo telo
Najskuplji parfem na svetu
Clive Christian No. 1 je parfem koji je nedavno službeno uvršten u Ginisovu knjigu rekorda kao najskuplji na svetu. Sastavljen od najređih sastojaka, ovaj miris se proizvodi poslednjih šest godina, a flakon od 30 mililitara prodaje se po ceni od 2300 dolara. Najskuplja bočica No.1 parefema zove se Imperial Mažesti i izrađena je od Baccarat kristala s dijamantskim ukrasima. Takvih bočica lansira se samo deset godišnje, a cena im iznosi više od 200 hiljada dolara. Obožavatelji ovih preskupih kapljica su, između ostalih, Elton Džon i Kejti Holms koja je No. 1 nosila na svom venčanju za Toma Kruza. "Nismo očekivali da će se naš proizvod tako dobro prodavati, ali njegov uspeh dokazuje da je svetsko tržište željno istinske ekskluzive" tvrdi Kristian koji svoje mirisne note bazira na unikatno vrednoj prirodno sazreloj indijskoj sandalovini i tahićanskoj vaniliji.
Clive Christian No. 1 je parfem koji je nedavno službeno uvršten u Ginisovu knjigu rekorda kao najskuplji na svetu. Sastavljen od najređih sastojaka, ovaj miris se proizvodi poslednjih šest godina, a flakon od 30 mililitara prodaje se po ceni od 2300 dolara. Najskuplja bočica No.1 parefema zove se Imperial Mažesti i izrađena je od Baccarat kristala s dijamantskim ukrasima. Takvih bočica lansira se samo deset godišnje, a cena im iznosi više od 200 hiljada dolara. Obožavatelji ovih preskupih kapljica su, između ostalih, Elton Džon i Kejti Holms koja je No. 1 nosila na svom venčanju za Toma Kruza. "Nismo očekivali da će se naš proizvod tako dobro prodavati, ali njegov uspeh dokazuje da je svetsko tržište željno istinske ekskluzive" tvrdi Kristian koji svoje mirisne note bazira na unikatno vrednoj prirodno sazreloj indijskoj sandalovini i tahićanskoj vaniliji.
Wednesday, December 19, 2007
Santa Claus, also known as Saint Nicholas, Father Christmas, Kris Kringle, or simply "Santa" is a fictional folklore figure who, in Western cultures, is presented as bringing gifts on Christmas Eve or Christmas Day or on his feast day, December 6. The legend may have its basis in hagiographical tales concerning the historical figure of Saint Nicholas.The true story of Santa Claus begins with Nicholas, who was born during the third century in the village of Patara. At the time the area was Greek and is now on the southern coast of Turkey. His wealthy parents, who raised him to be a devout Christian, died in an epidemic while Nicholas was still young. Obeying Jesus' words to "sell what you own and give the money to the poor," Nicholas used his whole inheritance to assist the needy, the sick, and the suffering. He dedicated his life to serving God and was made Bishop of Myra while still a young man. Bishop Nicholas became known throughout the land for his generosity to the those in need, his love for children, and his concern for sailors and ships.
Under the Roman Emperor Diocletian, who ruthlessly persecuted Christians, Bishop Nicholas suffered for his faith, was exiled and imprisoned. The prisons were so full of bishops, priests, and deacons, there was no room for the real criminals—murderers, thieves and robbers. After his release, Nicholas attended the Council of Nicaea in AD 325. He died December 6, AD 343 in Myra and was buried in his cathedral church, where a unique relic, called manna, formed in his grave. This liquid substance, said to have healing powers, fostered the growth of devotion to Nicholas. The anniversary of his death became a day of celebration, St. Nicholas Day.
Through the centuries many stories and legends have been told of St. Nicholas' life and deeds. These accounts help us understand his extraordinary character and why he is so beloved and revered as protector and helper of those in need.
Under the Roman Emperor Diocletian, who ruthlessly persecuted Christians, Bishop Nicholas suffered for his faith, was exiled and imprisoned. The prisons were so full of bishops, priests, and deacons, there was no room for the real criminals—murderers, thieves and robbers. After his release, Nicholas attended the Council of Nicaea in AD 325. He died December 6, AD 343 in Myra and was buried in his cathedral church, where a unique relic, called manna, formed in his grave. This liquid substance, said to have healing powers, fostered the growth of devotion to Nicholas. The anniversary of his death became a day of celebration, St. Nicholas Day.
Through the centuries many stories and legends have been told of St. Nicholas' life and deeds. These accounts help us understand his extraordinary character and why he is so beloved and revered as protector and helper of those in need.
One story tells of a poor man with three daughters. In those days a young woman's father had to offer prospective husbands something of value—a dowry. The larger the dowry, the better the chance that a young woman would find a good husband. Without a dowry, a woman was unlikely to marry. This poor man's daughters, without dowries, were therefore destined to be sold into slavery. Mysteriously, on three different occasions, a bag of gold appeared in their home-providing the needed dowries. The bags of gold, tossed through an open window, are said to have landed in stockings or shoes left before the fire to dry. This led to the custom of children hanging stockings or putting out shoes, eagerly awaiting gifts from Saint Nicholas. Sometimes the story is told with gold balls instead of bags of gold. That is why three gold balls, sometimes represented as oranges, are one of the symbols for St. Nicholas. And so St. Nicholas is a gift-giver.
One of the oldest stories showing St. Nicholas as a protector of children takes place long after his death. The townspeople of Myra were celebrating the good saint on the eve of his feast day when a band of Arab pirates from Crete came into the district. They stole treasures from the Church of Saint Nicholas to take away as booty. As they were leaving town, they snatched a young boy, Basilios, to make into a slave. The emir, or ruler, selected Basilios to be his personal cupbearer, as not knowing the language, Basilios would not understand what the king said to those around him. So, for the next year Basilios waited on the king, bringing his wine in a beautiful golden cup. For Basilios' parents, devastated at the loss of their only child, the year passed slowly, filled with grief. As the next St. Nicholas' feast day approached, Basilios' mother would not join in the festivity, as it was now a day of tragedy. However, she was persuaded to have a simple observance at home—with quiet prayers for Basilios' safekeeping. Meanwhile, as Basilios was fulfilling his tasks serving the emir, he was suddenly whisked up and away. St. Nicholas appeared to the terrified boy, blessed him, and set him down at his home back in Myra. Imagine the joy and wonderment when Basilios amazingly appeared before his parents, still holding the king's golden cup. This is the first story told of St. Nicholas protecting children—which became his primary role in the West.
One of the oldest stories showing St. Nicholas as a protector of children takes place long after his death. The townspeople of Myra were celebrating the good saint on the eve of his feast day when a band of Arab pirates from Crete came into the district. They stole treasures from the Church of Saint Nicholas to take away as booty. As they were leaving town, they snatched a young boy, Basilios, to make into a slave. The emir, or ruler, selected Basilios to be his personal cupbearer, as not knowing the language, Basilios would not understand what the king said to those around him. So, for the next year Basilios waited on the king, bringing his wine in a beautiful golden cup. For Basilios' parents, devastated at the loss of their only child, the year passed slowly, filled with grief. As the next St. Nicholas' feast day approached, Basilios' mother would not join in the festivity, as it was now a day of tragedy. However, she was persuaded to have a simple observance at home—with quiet prayers for Basilios' safekeeping. Meanwhile, as Basilios was fulfilling his tasks serving the emir, he was suddenly whisked up and away. St. Nicholas appeared to the terrified boy, blessed him, and set him down at his home back in Myra. Imagine the joy and wonderment when Basilios amazingly appeared before his parents, still holding the king's golden cup. This is the first story told of St. Nicholas protecting children—which became his primary role in the West.
Another story tells of three theological students, traveling on their way to study in Athens. A wicked innkeeper robbed and murdered them, hiding their remains in a large pickling tub. It so happened that Bishop Nicholas, traveling along the same route, stopped at this very inn. In the night he dreamed of the crime, got up, and summoned the innkeeper. As Nicholas prayed earnestly to God the three boys were restored to life and wholeness. In France the story is told of three small children, wandering in their play until lost, lured, and captured by an evil butcher. St. Nicholas appears and appeals to God to return them to life and to their families. And so St. Nicholas is the patron and protector of children.
Nicholas' tomb in Myra became a popular place of pilgrimage. Because of the many wars and attacks in the region, some Christians were concerned that access to the tomb might become difficult. For both the religious and commercial advantages of a major pilgrimage site, the Italian cities of Venice and Bari vied to get the Nicholas relics. In the spring of 1087, sailors from Bari succeeded in spiriting away the bones, bringing them to Bari, a seaport on the southeast coast of Italy. An impressive church was built over St. Nicholas' crypt and many faithful journeyed to honor the saint who had rescued children, prisoners, sailors, famine victims, and many others through his compassion, generosity, and the countless miracles attributed to his intercession. The Nicholas shrine in Bari was one of medieval Europe's great pilgrimage centers and Nicholas became known as "Saint in Bari." To this day pilgrims and tourists visit Bari's great Basilica di San Nicola.
Through the centuries St. Nicholas has continued to be venerated by Catholics and Orthodox and honored by Protestants. By his example of generosity to those in need, especially children, St. Nicholas continues to be a model for the compassionate life.
There are controversial aspects of the Santa Claus fiction. Some Christians feel he takes the focus of Christmas away from Jesus Christ; others feel it is unhealthy for parents to orchestrate elaborate lies to their children to enforce their belief in Santa Claus. Others oppose Santa Claus as a symbol of the commercialization and conspicuous consumption of the Christmas holiday, and as an intrusion upon their own national traditions.
Through the centuries St. Nicholas has continued to be venerated by Catholics and Orthodox and honored by Protestants. By his example of generosity to those in need, especially children, St. Nicholas continues to be a model for the compassionate life.
There are controversial aspects of the Santa Claus fiction. Some Christians feel he takes the focus of Christmas away from Jesus Christ; others feel it is unhealthy for parents to orchestrate elaborate lies to their children to enforce their belief in Santa Claus. Others oppose Santa Claus as a symbol of the commercialization and conspicuous consumption of the Christmas holiday, and as an intrusion upon their own national traditions.
Tuesday, December 18, 2007
Zvezda red carpet-a, preverski sarmer bivse Jugoslavije, Mister Serbedzija nastupice 28. decembra u Domu vojske u pratnji Vlatka Stefanovskog i Jure Ivanisevica. 
Blog se bavio raznim tipovima zena 20.veka, od zene domacice do cyber ikone.Svi oblici umetnosti su u proslom veku ispratili promene koje su zene dozivele munjevitom brzinom. Film je, kao dominantna i omiljena glamurozna zabava i siromasnih i bogatih, belezio kamerom i najsitnije promene koje je zena imala poslednjih sto godina. Ponekad se ipak namece pitanje da li su filmovi kreirali tipove žena ili smo filmove kreirali po njihovim tipovima i tako formirali noseće modele žena 20. veka? Kako je žena prešla put od raskosne kurtizane do web ratnice za samo 100 godina i kako se tako lako muškarac uplašio pametne žene sa karijerom?
Ovi tekstovi su samo kratki osvrti na filmske i realne likove, mozda glavne ucesnike u formiranju varijabilnog ženskog profila proslog veka. Upecatljive ikone sa filmskih postera kao sto Holly Goligthly, Bridget Jones, Sugar Cane, Greta, `plavi andjeo` ili Lara Croft su samo neke od onih koje cete sresti na putu zenske realne i filmske evolucije. Svako od tih glorifikovanih imena sa svetlecih reklama je zapravo svet za sebe, posebna zena na neki svoj nacin. One su stvarale svoj film i davale nove dimenzije zenama svojim prisustvom, svojim pogledom ka kameri, ljudima oko sebe, ponasale su se manje ili vise raskalasno, kao zvezde, kako to zaista i treba po nekom sistemu vrednosti da bude. Tipove zena koje su glumile ili dotakle u svojim filmovima su obelezile realnost i prefinjeno se uvukle u svakodnevnicu, pa onda i u istoriju. One su same bile neki od tih tipova, ponekad cak i one zene koje su glumile.
Ovo nikako nisu studije, niti analize...То је svetlucavi svet onih koje su nam zapravo docarale realnost jednog novog doba, ali i koje su nam priblizile prave zene, one sa ulice, naslovnica, zene koje smo i mi same. Ova knjiga je samo dodir sa onim što je film pružio, prateći i objašnjavajući tako jako izraženu promenu female profila naseg vremena.
Ovi tekstovi su samo kratki osvrti na filmske i realne likove, mozda glavne ucesnike u formiranju varijabilnog ženskog profila proslog veka. Upecatljive ikone sa filmskih postera kao sto Holly Goligthly, Bridget Jones, Sugar Cane, Greta, `plavi andjeo` ili Lara Croft su samo neke od onih koje cete sresti na putu zenske realne i filmske evolucije. Svako od tih glorifikovanih imena sa svetlecih reklama je zapravo svet za sebe, posebna zena na neki svoj nacin. One su stvarale svoj film i davale nove dimenzije zenama svojim prisustvom, svojim pogledom ka kameri, ljudima oko sebe, ponasale su se manje ili vise raskalasno, kao zvezde, kako to zaista i treba po nekom sistemu vrednosti da bude. Tipove zena koje su glumile ili dotakle u svojim filmovima su obelezile realnost i prefinjeno se uvukle u svakodnevnicu, pa onda i u istoriju. One su same bile neki od tih tipova, ponekad cak i one zene koje su glumile.
Ovo nikako nisu studije, niti analize...То је svetlucavi svet onih koje su nam zapravo docarale realnost jednog novog doba, ali i koje su nam priblizile prave zene, one sa ulice, naslovnica, zene koje smo i mi same. Ova knjiga je samo dodir sa onim što je film pružio, prateći i objašnjavajući tako jako izraženu promenu female profila naseg vremena.
Monday, December 17, 2007
Kako je to ziveti sa mamom i tatom upravo imam priliku ovih dana da se malo podsetim... Dakle, dorucak je spreman, kafa skuvana, a oni leprsavi i srecni sto im je cerka tu na par dana (kao sto znate, trenutno sam u procesu selidbe i sve mi je u kutijama i na podu...)Uvek sam bila za promene i to one najstresnije i nagle :) tako da mi sve ovo, priznajem, prija.
Inace, ovom prilikom veliko hvala na pomoci Petru, Veriju, bati i ujaku. Bese to lagana selidba za njih tako razvijene :)
Wednesday, December 12, 2007
Recent visitors (last 24 hours) came from: Serbia, United States, United Kingdom, China, Spain, Croatia, Sweden, Australia, Singapore, Moldova, Germany, Canada, Poland, Lithuania, Bosnia, Egypt, Uruguay. 50 visitors a day, 80 page loads...Pretty satisfied :)
Посебан поздрав редовним посетиоцима... полако креће ретроспектива целе године... :)
Tuesday, December 11, 2007
Dugo hodam vec,kroz moj rodni grad.
Izgleda mi da vec je pao mrak.
Izgleda mi da vec je pao mrak.
Moj grad je lep kada je dan,
al' umoran je i treba mu san.
Svecane,bele kosulje,
zovu me sad na proslave,
al' ja ih vise necujem,
odlazim sama nestajem.
Penjem se na breg,da oteram mrak.
Na bregu je kip,u ruci mu mac.
I cuje se smeh,i cuje se plac,
i vidi se Bec i vidi se Vrac.
Svecane,bele kosulje,zovu me sad na proslave,
al' ja ih vise ne cujem,odlazim sama nestajem.
Najveci proizvodjac caja u svetu, škotski biznismen i bogatas Thomas Lipton je tokom Prvog svetskog rata bio veliki dobrotvor Srbije koji je dovozio raznu humanitarnu pomoc i dobrovoljce do Soluna za pomoc Srbiji. Ser Lipton je kasnije i posetio Nis i tom prilikom je proglasen pocasnim gradjaninom Nisa.
IngredientsTart Dough2 and 1/4 cups all-purpose flour, plus additional for dusting1/2 cup cocoaPinch kosher salt1 and 1/4 cups butter1/2 cup plus 2 tablespoons sugar1 Egg
Custard7 ounces Valrhona extra-bitter chocolate, chopped1 cup cream1/2 cup milk2 tablespoons sugar1 egg
Brandy Whipped Cream1 and 3/4 cups double cream, chilled3 tablespoons confectioner’s sugar2 tablespoons brandy, or to taste
Instructions
Tart Dough Sift the flour with the cocoa and salt. Cream the butter and sugar in the bowl of a mixer fitted with a paddle on low speed until fluffy. Add the egg, and mix just until incorporated. Add the dry ingredients, and mix until a dough forms. Shape into a ball, cut in half, flatten both halves, wrap each in plastic, and chill for at least 1 hour.
Working quickly, roll out one of the dough balls on a large piece of lightly floured parchment paper to form a 13-inch circle about ⅛-inch thick. Place the parchment on a baking sheet, cover the dough with plastic, and chill it for at least 1 hour. Keep the remaining dough in the freezer for another tart.
Carefully fit the dough into a 9½-inch tart shell with a removable bottom, taking care not to stretch or pinch it. Freeze the dough for at least 15 minutes. Preheat the oven to 350 degrees.
Bake the crust until it puffs, about 10 to 15 minutes. Flatten the base by pressing it down with a measuring cup, then continue baking until the crust is crisp, about 10 to 15 minutes more. Set aside to cool.
Chocolate Custard Preheat the oven to 250 degrees. Place chocolate in a bowl. Bring the cream, milk, and sugar to a boil in a saucepan. Add the mixture, a third at a time, to the chocolate, stirring each addition until combined. (If it’s added all at once, the chocolate will become grainy.) Beat the egg in a large bowl. Whisk in a quarter of the chocolate-milk mixture until just combined, and add to the remaining chocolate. (Do not whisk hard.) Tap the bowl to get rid of any air bubbles. Pour the custard into the baked tart shell, filling it to the top.
Bake for 20 minutes, rotate front-to-back, and bake for another 20 minutes or until the custard is set around the edges but jiggly in the center. Serve with brandy whipped cream.
Brandy Whipped CreamWhip the cream and sugar together in a bowl until soft peaks almost form, add the brandy, and continue beating until stiff.
Nevidljiva nit nas veze
Uzalud bjezim
Oko grla me nemir steze
Tko zna gdje si ti?
Ne,necu,ovaj zid medju nas
Ocajno dugo sutim, treba mi bas tvoj glas
Nervoza me muci,hvata,
ja uzalud bjezim
Netko otvara bijela vrata,
cekam korak tvoj
Oo moram, okrecem isti broj,
poznato 01, predugo zvoni telefon
Da,ja sam
Divno je cuti
O stvarno
Dobro to znas
Daj reci Odakle zoves
Ti ne znas
Mozes li doc
Monday, December 10, 2007
Sunday, December 9, 2007
Friday, December 7, 2007
Strasna ispovest navodne bioloske majke male africke kraljice je suvise jeziva da bi se stavila na blog. To je sve samo jos jedna vest sa neta...Tuzna je cinjenica da ce mala Zahara saznati i shvatiti mnoge stvari pre nego sto im za to bude vreme. Pitanje koje se postavlja ovde je koliko zapravo ima dece koje dele istu sudbinu (mada je mala Z spasena nekim cudom)? To otvara i mnoga druga pitanja, pocevsi od samog pojma civilizacije!? koji se ozbiljno stavlja pod znak pitanja...
U svakom slucaju, zivot male Z je za sada ovakav... spokojan i pun ljubavi...
Thursday, December 6, 2007
Posle dugogodišnjeg nereda, pasivnosti i pesimizma, dobili smo superiorne osobe koje nas vrlo uspešno predstavljaju u svetu: Ana Ivanović, Novak Ðoković i Jelena Janković.Najpre su glumci Milena Dravić i Dragan Nikolić snimali čitave storije o kafi, fudbaler Siniša Mihajlović je ispijao pivo, košarkaš Saša Ðordević je uživao ližući sladoled, a odnedavno se dve glumice, u ulozi dveju domaćica, dive jednom deterdžentu. Svetska iskustva, pa i naša, govore da je angažovanje poznatih lica u reklamnim porukama recept za uspeh nekog proizvoda na tržištu.
Naše uspešne i omiljene sportiste i umetnike „koriste” domaće firme, ali i strane. Sada su u žiži interesovanja naše teniserke i teniseri. Stručnjaci za marketing i psiholozi smatraju da naši vrhunski sportisti ispunjavaju sve uslove da budu odlični promotori domaćih kompanija u inostranstvu. Zašto? Zato što svi vole uspešne, njima se veruje. Na kraju, ipak, mora stići proizvod – bar jednako dobar, kao i onaj koji nudi konkurencija, ako ne i bolji od njega.Tako teniser Novak Ðoković istovremeno reklamira vodu, karticu jedne banke, a nedavno je potpisao ugovor s još dve domaće kompanije, od kojih se jedna bavi telekomunikacijama, a druga osiguranjem.Jedno od osnovnih marketinških pravila, međutim, kaže da jedna osoba ne bi smela da reklamira nekoliko proizvoda. Isto tako nije poželjno ni da ista marketinška agencija radi kampanje za dve firme iz istog sektora, na primer, za dve banke istovremeno, ili dva mobilna operatera.Naši marketinški profesionalci su to malo izokrenuli, jer je reč o velikom novcu. Tako ista osoba može da reklamira nekoliko proizvoda, ukoliko proizvodi nisu u direktnoj konkurenciji, na primer, kompjutere i kafu, ali ne i dve vrste kafe, a jedna marketing agencija može da među svojom klijentelom ima dve banke, ukoliko za jednu kreira kampanju o novim kreditima, a za drugu o kartici.– Mnogi poznati glumci, sportisti i druge zvezde promotori su domaćih i inostranih kompanija. S manje ili više uspeha, oni se dive tepisima, ližu sladoled, uzimaju polise osiguranja. Neki su ve
ć legende – kaže dizajner Miroslav Mušić i podseća na Radmilu Savicević: – S toliko topline je izgovarala rečenicu „Bakin kolač, mek kao duša” da je bilo teško ne poverovati joj.Nešto slično dešava se i danas. Novak Ðoković, uz osmeh i u plavoj sportskoj opremi, okružen vodom, u karakterističnom položaju zamahuje reketom i poručuje: „Upoznaj svoju prirodu”. To je više od običnog udarca, to je lansiranje novog proizvoda na tržište. Mušić kaže da je posle turnira u Montrealu Ðoković osvojio svet. Vole ga i podržavaju u Americi, Japanu, Francuskoj. Za njega iz sveg srca navijaju Robert de Niro, Kirk i Majkl Daglas, Alek Boldvin i druge poznate zvezde sporta i filma.– Zato nije nimalo čudno što je prvačić na pitanje učiteljice šta će biti kad poraste, kao iz topa odgovorio: „Kad porastem biću Nole” – kaže naš sagovornik.Profesor dr Ivan Štajnberger ističe da je Ðoković izazvao pozitivno, slavljeničko osećanje kod široke populacije. To se sada prenosi kako na tenis, tako i na stvari koje reklamira, pa tenis postaje omiljeni sport, a proizvodi koje Nole reklamira zanimljivi su i za one potrošače, koji su za njih bili nezainteresovani.Naš sagovornik ističe da je Ðokovićeva popularnost, i uopšte naših tenisera, došla posle dugogodišnjeg nereda u državi, bez grba, himne...– I sad u toj negativnosti, pasivnosti i pesimizmu pronalazimo superiornu osobu koja nas vrlo uspešno predstavlja u svetu i može da bude naš ambasador – zaključuje Štajnberger.– U biznisu je odluka rizik, jer je najčešće valja doneti brzo. U našem biznisu, pa i u marketingu, mnogo toga se radi neplanski i nesistematično, od danas do sutra i bez taktike. Razne proizvode reklamiraju iste „face” i na isti način, pa tako oni gube na značaju, a potrošači mešaju kompanije. Ukoliko se isti glumci ili sportisti pojavljuju u nekoliko različitih spotova njihova persuaziona (lat. persuadere – nagovarati, uveravati, savetovati) funkcija se smanjuje. Možda će poznatih u jednom trenutku biti dosta, tako da zapaženije postaju kampanje gde ih nema –
kaže Štajnberger i objašnjava da ni preterano hvaljenje nije dobro te da ga valja dozirati:– pod uticajem brojnih hvalospeva neko može ostati bez motivacije, a neko, poput košarkaša, čak odbija angažovanje u državnoj reprezentaciji.– Izjavom da namerava da sklopi ugovor sa najboljim srpskim teniserima o njihovom angažovanju u promociji zemlje ova država je priznala poraz u toj oblasti, odnosno području gde nema svoje stručnjake i sektoru u kome ne zna da radi svoj posao – izjavio je za „Politiku” Žozef Lončar, doajen srpskog marketinga.Naime, ministar ekonomije i regionalnog razvoja Mlađan Dinkić je nedavno najavio da republička vlada planira da sa najboljim srpskim teniserima sklopi ugovor o promociji naše države da bi poboljšala imidž Srbije u svetu. To znači da bi Novak Ðoković, Ana Ivanović i Jelena Janković snimali reklamne spotove koji bi se prikazivali na svetskim televizijama i posredstvom kojih bi propagirali turističku ponudu Srbije i organizovali razne promocije, a za uzvrat bi im država obezbedila odgovarajuću podršku.– Pored toliko marketing agencija i stručnjaka, uostalom, zadatak državnih funkcionera i činovnika nije da kreiraju kampanje o boljem imidžu zemlje – rekao je Lončar. Takve ambicije države Lončar je još ovako prokomentarisao:– To su populističke izjave. Uz sve poštovanje rezultata koje postižu, oni igraju isključivo za novac, ali su i superprofesionalci. Nesmisleno je obećavati im državne penzije kada su oni mladi, gotovo deca, i kada pošteno sami stiču svoj novac. Ova država nije uložila nijedan dinar u njihovu karijeru, a sada želi da prisvoji njihove uspehe. Srbija može da ih hvali, ali i da nađe drugi način kako bi im se odužila.Poznati lik je samo završni korak u pohodu na strana tržišta, za koja valja ispuniti mnoštvo preduslova i biti svestan konkurencije.Može li „trio fantastiko”, Novak, Ana i Jelena, ako su im već brojne firme sponzori, da pomogne srpskim proizvodima na inostranom tržištu? Naravno da može, zato se i uzimaju poznata lica, jer ona, kako kažu stručnjaci, podižu uverljivost poruke i, naprosto, njima se veruje.– Zato se za njih i daje silan novac. Šta mislite zašto je u Beogradskoj areni onoliko direktora i drugih javnih ličnosti sedelo u toku dvodnevnog nadmetanja srpskih i australijskih tenisera? Svakako ne zato što vole tenis već zato što je tenis vrlo uspešan promoter njihove robe – kaže Miroslav Mušić.On se slaže sa činjenicom da je svojevremeno Siniša Mihajlović mogao da reklamira srpsko pivo u Italiji, a Bata Živojinović neki naš proizvod u Kini, kad je njegov Valter bio na vrhuncu slave, ali je pitanje da li bi to ovdašnje firme mogle da proprate. Ista je situacija i danas. Gotovo da je najlakše napraviti dobar TV spot, 
ali je pitanje da li bi naše firme mogle da odgovore zahtevima stranog tržišta, izdrže konkurenciju i zadovolje sve tržišne potrebe.Na američkom ili kineskom tržištu možda ne bismo uspeli, jer su prevelika, ali na okolnim tržištima, u zemljama istočne i zapadne Evrope, priča je drugačija. Sa njima smo uostalom više i šire sarađivali, one poznaju našu robu, naš mentalitet, naše zvezde. Blizu smo im. A i one nama. To treba iskoristiti.– Naši vrhunski sportisti ispunjavaju sve uslove da budu odlični promotori domaćih kompanija u inostranstvu, ali izbor zaštitnog lica, ma koliko značajan, samo je završni korak, i neophodan, da bi se uspelo u ogromnoj konkurenciji na stranim tržištima. Potrebno je ispuniti mnogo raznih preduslova – objašnjava Svetlana Ćopić, kreativni direktor agencije „Nju moment ajdijas kompani” i dodaje: – za početak valja imati vrhunski proizvod, odličan dizajn, veoma veliki budžet i ispunjavati stroge i visoke propise zapadnog tržišta. Tek onda bi na red došla komunikacija. Imamo uspešne i prepoznatljive sportiste, ali je zasad malo kompanija koje mogu ili žele da uđu u globalnu utakmicu. Do daljeg, oni su na stranim tržištima zaštitna lica velikih, globalnih brendova, koji su ih na vreme angažovali.
Subscribe to:
Posts (Atom)
LinkWithin
